Το σχολείο μας, κατά γενική ομολογία, παρουσιάζει μια αρκετά καλή εικόνα. Τόσο το κτίριο όσο και ο περιβάλλοντας χώρος είναι σε πολύ καλή κατάσταση, είναι συντηρημένος και σχετικά καθαρός. Σίγουρα πάντως, υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης.
Αυτό που δεν περίμενα βέβαια είναι να αντικρίσω την εικόνα που μπορεί να δει οποιοσδήποτε περπατήσει στο χώρο που ανήκει στον παιδικό σταθμό (ανάμεσα στο σχολείο και το κτίριο του σταθμού) πίσω από το γήπεδο μπάσκετ. Από εκεί λοιπόν, φαίνεται ο χώρος πίσω από το σχολείο στον οποίο μπορεί κάποιος να περάσει από την πόρτα δίπλα στις βρύσες. Μιλάμε για εργοτάξιο και μάλιστα σε εγκατάλειψη. Σκουριασμένες σιδεριές, ξύλα, σκουπίδια κάθε είδους και εικόνα εγκατάλειψης. Που; Δίπλα στους χώρους που κινούνται τα παιδιά.
Το χειρότερο δε είναι, ότι ενώ ο χώρος θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον κλειδωμένος για λόγους ασφαλείας (και αυτό μέχρι να καθαριστεί), η πόρτα ήταν απλά δεμένη με ένα σχοινάκι. Το Σάββατο 21/5 η πόρτα αυτή ήταν ανοικτή και όσα παιδιά ήταν στο χώρο (καμιά δεκαριά, μαζί και τα 2 δικά μου) εξερευνούσαν το χώρο (και καλά έκαναν, εφόσον αυτό επιβάλει η παιδική περιέργεια).
Να ρωτήσω ποιός θα ήταν υπεύθυνος για το οτιδήποτε θα μπορούσε να συμβεί; Να ρωτήσω πως ο σύλλογος των γονέων (ο σύλλογός μας) και ο σύλλογος των καθηγητών, ανέχεται αυτή την κατάσταση; Μήπως είναι καλύτερα το σχολείο να πάψει να είναι ελεύθερος χώρος; Μήπως να το κλειδώσουμε εντελώς; Αυτό βέβαια δεν θα εμποδίσει να παιδιά που διψάνε για ελεύθερους χώρους να μπουν, αργά ή γρήγορα, οπότε θα είμαστε πάλι στα ίδια.
Σκέφτηκα πάλι ότι τα υλικά που υπάρχουν εκεί πίσω, μπορεί να ανήκουν στο σχολείο. Ποιός μπορεί να τα έχει χρεωμένα και να είναι σε αυτή την κατάσταση; Προφανώς κανείς. Είναι χρεωμένα σε όλους μας, είναι δικά μας, αλλά κανείς δεν νοιάζεται, ούτε για να τα πετάξει και να καθαρίσει το χώρο.
Το απόγευμα 23/5 έχουμε συνέλευση και εγώ προσωπικά θα φέρω το θέμα προς συζήτηση. Σας καλώ όλους, είτε έχετε κάποιο αξίωμα είτε όχι, να πάρετε θέση. Εγώ προσωπικά, αν δω ότι δεν "βγαίνει" άκρη, δηλώνω από τώρα ότι θα πάω και θα ξεκινήσω να τα πετάω μόνος.
Θα υπάρξει συνέχεια....
Αυτό που δεν περίμενα βέβαια είναι να αντικρίσω την εικόνα που μπορεί να δει οποιοσδήποτε περπατήσει στο χώρο που ανήκει στον παιδικό σταθμό (ανάμεσα στο σχολείο και το κτίριο του σταθμού) πίσω από το γήπεδο μπάσκετ. Από εκεί λοιπόν, φαίνεται ο χώρος πίσω από το σχολείο στον οποίο μπορεί κάποιος να περάσει από την πόρτα δίπλα στις βρύσες. Μιλάμε για εργοτάξιο και μάλιστα σε εγκατάλειψη. Σκουριασμένες σιδεριές, ξύλα, σκουπίδια κάθε είδους και εικόνα εγκατάλειψης. Που; Δίπλα στους χώρους που κινούνται τα παιδιά.
Το χειρότερο δε είναι, ότι ενώ ο χώρος θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον κλειδωμένος για λόγους ασφαλείας (και αυτό μέχρι να καθαριστεί), η πόρτα ήταν απλά δεμένη με ένα σχοινάκι. Το Σάββατο 21/5 η πόρτα αυτή ήταν ανοικτή και όσα παιδιά ήταν στο χώρο (καμιά δεκαριά, μαζί και τα 2 δικά μου) εξερευνούσαν το χώρο (και καλά έκαναν, εφόσον αυτό επιβάλει η παιδική περιέργεια).
Να ρωτήσω ποιός θα ήταν υπεύθυνος για το οτιδήποτε θα μπορούσε να συμβεί; Να ρωτήσω πως ο σύλλογος των γονέων (ο σύλλογός μας) και ο σύλλογος των καθηγητών, ανέχεται αυτή την κατάσταση; Μήπως είναι καλύτερα το σχολείο να πάψει να είναι ελεύθερος χώρος; Μήπως να το κλειδώσουμε εντελώς; Αυτό βέβαια δεν θα εμποδίσει να παιδιά που διψάνε για ελεύθερους χώρους να μπουν, αργά ή γρήγορα, οπότε θα είμαστε πάλι στα ίδια.
Σκέφτηκα πάλι ότι τα υλικά που υπάρχουν εκεί πίσω, μπορεί να ανήκουν στο σχολείο. Ποιός μπορεί να τα έχει χρεωμένα και να είναι σε αυτή την κατάσταση; Προφανώς κανείς. Είναι χρεωμένα σε όλους μας, είναι δικά μας, αλλά κανείς δεν νοιάζεται, ούτε για να τα πετάξει και να καθαρίσει το χώρο.
Το απόγευμα 23/5 έχουμε συνέλευση και εγώ προσωπικά θα φέρω το θέμα προς συζήτηση. Σας καλώ όλους, είτε έχετε κάποιο αξίωμα είτε όχι, να πάρετε θέση. Εγώ προσωπικά, αν δω ότι δεν "βγαίνει" άκρη, δηλώνω από τώρα ότι θα πάω και θα ξεκινήσω να τα πετάω μόνος.
Θα υπάρξει συνέχεια....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.